Echinocactus ingens
[è sinonimo di Echinocactus platyacanthus Link & Otto (1827)]
Cactaceae Echinocactus ingens Zucc. ex Pfeiff. (1837)
ALTRI SINONIMI di Echinocactus platyacanthus
Copiapoa macracantha (Salm-Dyck) Meregalli (1992) (non valido); Echinocactus arachnoideus Scheidw. (1839); Echinocactus aulacogonus Lem. (1839); Echinocactus aulacogonus var. diacopaulax Lem. (1839); Echinocactus edulis Haage ex C.F.Först. (1846) (non valido); Echinocactus ghiesbreghtianus Lem. (1839); Echinocactus grandis Rose (1906); Echinocactus grandis ssp. polycormus Ríha & Tabasco (1997); Echinocactus grandis f. polycormus Ríha & Tabasco (1997); Echinocactus helophorus Lem. (1839); Echinocactus helophorus var. laevior Lem. (1839); Echinocactus helophorus var. longifossulatus Lem. (1839); Echinocactus ingens Zucc. ex Pfeiff. (1837); Echinocactus ingens f. aulocogonus (Lem.) Schelle (1926); Echinocactus ingens var. grandis Speg. (1907); Echinocactus ingens var. helophorus (Lem.) K.Schum. (1898); Echinocactus ingens f. helophorus (Lem.) Schelle (1907; Echinocactus ingens var. saltillensis (Poselg.) K.Schum. (1898); Echinocactus ingens f. saltillensis (Poselg.) Schelle (1907); Echinocactus ingens var. subinermis K.Schum. (1898); Echinocactus ingens f. viznaga (Hook.) Voss (1894); Echinocactus ingens var. viznaga (Hook.) K.Schum. (1898); Echinocactus irroratus Scheidw. (1839); Echinocactus karwinskii Zucc. ex Pfeiff. (1837); Echinocactus macracanthus de Vriese (1839); Echinocactus macracanthus Salm-Dyck (1850); Echinocactus minax Lem. (1838); Echinocactus minax var. laevior Lem. (1839); Echinocactus oligacanthus Mart. ex Pfeiff. (1837); Echinocactus palmeri Rose (1909); Echinocactus platyacanthus f. grandis (Rose) Bravo (1980); Echinocactus platyacanthus var. palmeri (Rose) H.P.Kelsey & Dayton (1942); Echinocactus platyacanthus f. visnaga (Hook.) Bravo (1980); Echinocactus platyceras Lem. (1838); Echinocactus platyceras var. laevior C.F.Först. (1846); Echinocactus platyceras var. minax Salm-Dyck ex C.F.Först (1846); Echinocactus saltillensis Poselg. (1853); Echinocactus saltillensis Poselg (1853); Echinocactus tuberculatus Link & Otto (1827); Echinocactus tuberculatus var. spiralis D.C. (1828); Echinocactus viznaga Hook. (1845); Echinofossulocactus helophorus (Lem.) Lawr. (1841); Echinofossulocactus helophorus var. longifossulatus Lawr. (1841); Echinofossulocactus karwinskianus Lawr. (1841); Echinofossulocactus macracanthus (Salm-Dyck) Lawr. (1841); Echinofossulocactus platyceras (Lem.) Lawr. (1841).
FAMIGLIA: Cactaceae
GENERE: Echinocactus
SPECIE: ingens
Il nome "ingens" significa ingente, molto grande, smisurato.
Cactacea solitaria, a forma globosa che con il tempo diventa cilindrica, leggermente appiattito all'apice; raggiunge 250 centimetri di altezza e 150 centimetri di diametro.
È di colore da verde glauco a verde giallastro, spesso con sfumature rossastre.
Il centro dell'apice è ricoperto di lanuggine giallastra.
Presenta da 6 a 48 costolature che sono più numerose negli esemplari adulti.
Le aureole sono ricoperte di lanuggine gialla.
Ha una spina centrale e da 6 ad 8 spine radiali; le spine sono dritte, robuste di colore nero, marrone o grigio con punte marroni.
Fiorisce dalla fine della primavera all'estate, ma solo su esemplari adulti; i fiori sono di colore giallo vivo.
I frutti sono ovoidali, ricoperti di lanuggine.
ORIGINE
MESSICO centrale e nord-orientale.
HABITAT
ESPOSIZIONE
Pieno sole.
BAGNATURE
Dalla primavera all'autunno ogni 8-10 giorni lasciando asciugare completamente il terriccio fra una bagnatura e l'altra; tenere completamente asciutto in inverno.
TEMPERATURA MINIMA
- 4 gradi centigradi.